„Niekukończony film” izraelskiej reżyserki Yael Hersonski to dokument niecodzienny, autorka dotarła bowiem do archiwalnych materiałów filmowych nakręconych w 1942 roku przez propagandę III Rzeszy na terenie warszawskiego getta. Z niewiadomych przyczyn były to jednak surowe, niezmontowane materiały, a nie gotowa kopia finalna filmu, taka wersja w ogóle nie powstała. Ponadto po obejrzeniu tych materiałów okazało się, że większość scen była reżyserowana przez niemieckich propagandystów, świadczy o tym na przykład fakt, że wiele scen posiadało duble – tak jak ma to miejsce przy produkcjach fabularnych. Prawdopodobnie film miał ukazać getto w bardzo dobrym świetle, pokazać światu, że w getcie żyje się naprawdę dobrze. Nie brakuje jednak w filmie kontrastów pomiędzy dobrze ubranymi i dobrze odżywionymi Żydami, a wychudzonymi, nagimi ciałami na chodnikach, obok których przechodzą „niewzruszeni” mieszkańcy getta. Oczywiście był to celowy zabieg propagandy mający na celu przedstawienie Żydów jak bezwzględnych istot, które nawet w tak trudnej sytuacji radzą sobie znakomicie kosztem innych. Yael Hersonski po latach próbuje dotrzeć prawdy o tym nieukończonym filmie, a przy okazji o wycinku życia w getcie. Unikalne zdjęcia archiwalne i wypowiedzi byłych mieszkańców getta sprawiają, że film ogląda się z zapartym tchem aż do samego końca, polecam nie tylko miłośnikom historii...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz